Po cieszącym się ogromną popularnością monodramie „One Mąż Show”, w którym Szymon Majewski rozprawia o meandrach rządzących relacjami damsko-męskimi, przyszedł czas na kolejne szczere wyznania dziennikarza. Majewski opowiada codzienności w ciasnym warszawskim mieszkanku, paradoksach życia w PRL-u i wychowywaniu bez ojca. Wspólnym mianownikiem wszystkich anegdot przytaczanych przez Majewskiego jest czuła, ale i skomplikowana relacja z jego matką. Jak sam tytuł wskazuje, „MaminSzymek” to opowieść o niezwykłej więzi łączącej matkę i i jej jedynego syna.
W swoich wspomnieniach Majewski przytacza szereg anegdot, które potrafią zarówno rozbawić, jak i wzruszyć. Dziennikarz ze zgrozą wspomina nadopiekuńczość swojej matki, która przyczyniła się do lekkiej hipochondrii młodego bohatera (co kapitalnie wybrzmiewa w dykteryjce na temat niezstąpionych, „wędrujących” jąder dorastającego chłopca). Innym razem w jego głosie nie brakuje czułości, zwłaszcza, gdy wspomina dzień, w którym jego rodzicielka, chcąc uchronić go przed obowiązkową służbą wojskową, sama stawia się na komisji lekarskiej. Majewski poświęca też dużo miejsca na opis stylu wychowania i wartości, jakie wpoiła mu matka. Niczym pacjent poddający się psychoanalizie, nie bez zażenowania wyznaje, że mimo dorosłego wieku i pożegnania z mamą, która zmarła już kilkanaście lat temu, w jego głowie nadal pobrzmiewają jej przestrogi i zalecenia – niezależnie od tego, czy dotyczą tak błahej kwestii jak odpowiednia długość kurtki na zimę, czy tak ważkiej jak szacunek do drugiego człowieka.
